حوصلم سر رفته، نه کاری، نه دانشگاهی، بیرونم که حال نمیده، ای خداااااا

این جملات کوتاه از استوری یک دانشجوی جوان 20 ساله‌ در اینستاگرام، بخش کوچکی از شیوع افسردگی ناشی از کاهش مراودات اجتماعی در این ایام را نشان می‌دهد.

این پدیده، نوک کوه یخی است که در اپیدمیولوژی بیماری‌ها از آن یاد می‌شود.

قسمت اعظم و پائین‌تر این کوه در زیر آب پنهان است و می تواند شامل میان‌سالان و سالمندانی باشد که کمتر احساسات خود را بروز می دهند.

لذا باید پرسید که آیا برنامه‌ و تدابیری برای پیشگیری از بروز اختلالات روحی و روانی‌ ناشی از تبعات شیوع ویروس کرونا برای اقشار مختلف جامعه وجود دارد؟

برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا دستور به کاهش و حتی حذف مراودات اجتماعی می‌دهیم غافل از اینکه روح و روان مردم را گرفتار ویروسی بدتر از کرونا می‌کنیم.

پزشک متخصصی را در تلویزیون دیدم که به مردم توصیه می کرد «حتی برای تبریک عید نوروز هم به دیدن پدران و مادرانتان نروید؛ با واتساپ تماس تصویری بگیرید و عید را به آن ها تبریک بگویید.»!

آیا می خواهیم اگر سالمندی از ویروس کرونا جان سالم به در برد، از افسردگی دق مرگ شود؟! ادامه مطلب...