نقد هفته نامه سلامت/18

هفته نامه سلامت که با هدف فرهنگ سازی سلامت منتشر می شود برای جلب توجه مردم سعی دارد به نوعی علائق، سلائق و چهره های محبوب مردم را به موضوع سلامت پیوند دهد اما متأسفانه در به کارگیری این ترفند قدری ناشیانه و ناعادلانه عمل می کند و فقط به سوژه های مورد علاقه قشری خاص می پردازد.

چند روز قبل در نمایشگاه مطبوعات لحظاتی پس از سلام و احوال پرسی با یکی از مسؤولان نشریه در مقابل غرفه شان توقف کردم. آن مسؤول محترم برای برخی از مراجعه کنندگان که درباره نحوه توزیع نشریه پرسیده بودند توضیح می داد با توجه به اینکه نشریه در جنوب شهر به فروش نمی رود به طور کلی توزیع آن را در پایین شهر متوقف کردیم.

آری، چندان هم دور از انتظار نبود؛ نه از این جهت که مردم جنوب شهر بودجه کافی برای خرید نشریه ندارند و یا اینکه حاضر نیستند برای بالا بردن آگاهی های خود در زمینه  سلامت هزینه کنند، بلکه از این جهت که علائق، سلائق و چهره های محبوب طبقه بورژوازی مرفّه - که هفته نامه سلامت برای جلب توجه مردم به آن ها می پردازد- برای طبقه مستضعف جامعه، سوژه و مسأله نیست.

در برخی یادداشت های قبلی(*) مفصّل در این باره بحث کردم و نمونه هایی را نیز ذکر کردم.

در جدیدترین مورد و آخرین شماره-که همانروز در نمایشگاه مطبوعات، مسؤول محترم آن نشریه در اختیارم قرار داد- در شماره 596، صفحه 8، اولین سوژه دوربین سلامت به اعلام خبر ابتلای وال کیلمر (بازیگر فیلم‌هایی مثل بتمن، اسکندر و گمشده) به سرطان حنجره اختصاص دارد.

شما تصوّر می کنید برای مردمی که هنوز تازیانه های شیطان بزرگ را بر گُرده خود احساس می کنند و برای حفظ انقلاب خود در برابر شرارت های استکبار جهانی هزینه ها داده اند و می دهند، باید سلامت سربازان رسانه ای نظام سلطه(یا همان بازیگران هالیوود) مسأله باشد؟

پی نوشت:

*-نمونه برخی یادداشت های قبلی:
1- از هالیوود دوستی تا دغدغه سبک زندگی ایرانی
2- از ماستکتومی آنجلیاجولی تا غربت استاد ابرآویز!