سلامت و سبک زندگی/4

ماه محرم که می شود این پیام در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که «باور کنید رفتگر از یاران یزید نیست»

اما بر فرض اگر رفتگری یار یزید باشد با توجه به نکات ذیل آیا ما حق داریم با او رفتار غیرانسانی کنیم و با زیاد کردن زحمتش، وی را مورد آزار و اذیت قرا دهیم؟:

1-ما پیرو کسانی هستیم که در وصفشان آمده است: «عَادَتُکُمُ الْإِحْسَانُ وَ سَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ»(1)
بنابراین حتی اگر رفتگر یار یزید باشد عادت به احسان و رفتار کریمانه، آشغال ریختن روی زمین را برنمی تابد.

2-در منزل «ذوحسم» که امام و یارانش فرود آمدند، لشکر حر بن یزید ریاحی با هزار سوار رسید. ابن زیاد فرمان داده بود امام حسین(علیه السلام) را هرکجا دیدند محاصره کرده و از رفتن وی به کوفه جلوگیری کنند.

امام حسین(علیه السلام) که حر و لشکریانش را تشنه یافت. ابتدا دستور داد او و افرادش و حتی اسبهایشان را سیراب کنند و پس از آن به «علی بن طمان محاربی» که از دشمنان بود و تازه از راه رسیده بود و از همه تشنه تر بود آب داد امام او را کمک کرد تا آب نوشید زیرا از شدت تشنگی نمی توانست از لب مشک آب بنوشد. (2)

بنابراین ما اگر پیرو ایشان هستیم حق نداریم حتی با دشمن رفتار غیرانسانی داشته باشیم.

3- حضرت علی(علیه السلام) در آخرین ساعات زندگی، به مدارا با ابن ملجم وصیت کرد و فرمود: «او را طعام و آب بده و دست و پای او را در زنجیر مکن، و با او رفق و مدارا کن؛ چون من از دنیا بروم او را به یک ضربت قصاص کن و جسد او را به آتش مسوزان و او را مثله مکن ... که حضرت رسول اکرم فرمود که "زنهار مثله مکنید اگر چه سگ درنده باشد"، و اگر شفا یابم من سزاوارترم به آن که او را عفو کنم زیرا که ما اهل‌بیت کرم و عفو و رحمتیم ...»(3)

4- شش ماه بعد آزادی جنوب لبنان همراه یک اردوی دانشجویی بازدیدی داشتیم از زندان خیام؛ یکی از رفتارهای غیرانسانی صهیونیست ها که راهنمای لبنانی در آنجا تعریف می کرد عبارت از این بود که زندانیان را مجبور می کردند با زبانشان کف محوطه زندان را تمیز کنند!

باید بدانیم که برائت از دشمنان ایجاب می کند از رفتار آنان نیز مبرّا باشیم و یاران دشمن را مورد تحقیر قرار ندهیم.

5-روزی در گوشه ای از پیاده رو مقابل یک منزل مشغول خوردن هندوانه شدیم و به طور طبیعی آب و دانه های آن روی زمین می ریخت؛ اما وقتی می خواستیم برویم شهید ضابطی زنگ در آن منزل را زد و آب و جارو خواست و با دقت و وسواس به گونه ای که گویا مقابل منزل خودش را تمیز می کند، آنجا را نظافت کرد.(4)

بنابراین اگر حسرت می خوریم که ای کاش با شهداء بودیم، باید بدانیم که الگو قرار دادن آنان در رفتار و سبک زندگی متأثر از ایمان دینی و اعتقادات مذهبی واجب تر از آرزوی همراهی آنان در جهاد نظامی است.

پی نوشت ها:

1- زیارت جامعه کبیره

2- مقتل الحسین، ص 218

3- تاریخ 14 معصوم، ص 346- 340

4- وقتی آب هندوانه حقّ النّاس می شود