چندین سال است که وزارت بهداشت تلاش وافری را در راستای تدوین، تصویب و اجاری قانون جامع کنترل دخانیات کشوری به عمل می آورد.

چندی قبل در شهر بازی ارم بودم که این پارچه نوشته را دیدم و خرسند شدم از اینکه این تلاش ها ثمراتی داشته و چه خوب قانون کشوری کنترل دخانیات در اینجا اجرا شده است؛ واقعاً وزارت بهداشت چه نفوذ و هماهنگی خوبی داشته که توانسته یک چنین مجموعه بزرگ تفریحی را متقاعد کند که عرضه قلیان را در محوطه آن ممنوع اعلام کند:

اما ... در همین تصوّرات موهوم بودم که سرم را برگرداندم و تابلوهای متعددی را دیدم که مردم را دعوت به استعمال قلیان می کنند:

بله، استعمال قلیان در محوطه ممنوع است اما نه به خاطر اینکه جلوی ترویج آن به دلیل ضرری که برای سلامتی دارد، گرفته شود؛ بلکه به خاطر اینکه شما برای مستفیض شدن از دود قلیان، حتماً باید از ما خرید کنید.

البته همین قدر که مردم غیر معتاد به دود قلیان مورد آزار قرار نمی گیرند جای تقدیر دارد ولی باید دانست که علاوه بر ممنوع بودن استعمال قلیان در اماکن عمومی، تبلیغ آن نیز از طریق عرضه کنندگان ممنوع می باشد.

لذا جا دارد در این فرصت به فرازهایی از آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات اشاره شود:

ماده1ـ تعاریف

...

‏3ـ تبلیغ: هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیرمستقیم در معرفی، ‏تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود.‏

...

‏5 ـ محصولات دخانی: هر ماده یا فرآورده‌ای که تمام یا بخشی از ماده خام ‏تشکیل‌دهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن (به استثنای مواد دارویی مجاز ترک ‏دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) باشد.‏

‏6 ـ استعمال دخانیات: هرگونه مصرف مواددخانی از قبیل دودکردن، مکیدن، جویدن یا ‏استنشاق از راه بینی و دهان .‏

‏7 ـ سازمانهای غیردولتی: تشکل‌ها و نهادهای غیردولتی و مردمی از قبیل « انجمن»، ‏‏« جمعیت»، « کانون»، « مرکز»، « گروه»، « مجمع»، « خانه» و « مؤسسه» که توسط ‏گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیردولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تأسیس ‏شده و به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال ‏محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید، استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از ‏جمله اهداف آنها می‌باشد.‏

‏8 ـ اماکن عمومی: محل‌هایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است ‏از قبیل اماکن متبرکه دینی، بیمارستانها، درمانگاهها، سالنهای نمایش، سینماها، فضاهای ‏عمومی مهمانخانه‌ها و مهمانسراها و میهمانپذیرها، خوراک سراها (رستورانها)، قهوه‌خانه‌ها، ‏کارخانجات، گنجینه‌ها (موزه‌ها)، پایانه‌های مسافربری، فروشگاههای بزرگ، اماکن فرهنگی، ‏اماکن ورزشی، کتابخانه‌های عمومی، مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی، ‏وسایل نقلیه عمومی، مؤسسات و سازمانهای دولتی و عمومی، نهادهای انقلاب اسلامی، ‏بانکها و شهرداریها و هرنوع مرکز و محل جمعی دیگر.‏

ماده2ـ تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است.‏

...

ماده4ـ فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد ‏که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد.‏

ماده7 ـ به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی ‏دود محصولات دخانی، استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.‏

ماده8 ـ مسئولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر ‏اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است.‏

ماده9ـ متصدیان، کارفرمایان و مسئولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای ‏هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض ‏دید عموم نصب نمایند.‏

دانلود : قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات