الإمام الصادق عليه‏السلام :

مَن أصابَهُ ضَعفٌ في قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَليَأكُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ يُخرِجُ مِن أوصالِهِ كُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ويُقَوّي جِسمَهُ ويَشُدُّ لِثَتَهُ .

امام صادق عليه‏السلام :

هر كس به ضعفى در قلب يا بدن خويش گرفتار آمد ، گوشت گوسفند همراه با شير بخورد؛ چرا كه اين خوراك ، هر درد و عارضه‏اى را از اندام وى بيرون مى‏بَرَد ، تن او را تقويت مى‏كند و لثه‏هاى او را نيز استحكام مى‏دهد.

ظاهر امر اين است که هر بيمار يک کيس منحصر به فرد است و اين جمله اختصاصي به طب سنتي و مدرن (چه تقسيم‌بندي مضحکي- ب مدرن بيش از سه قرن سن دارد!) ندارد.